Syn Nollaig'a
Zgodnie z tradycją, małżeństwo w obrządku gaudyjskim zawierają mężczyzna i kobieta. Udzielają go sobie narzeczeni wzajemnie, przy obecności celebransa, którym jest Korin lub Arian klanu (tylko jeśli oboje narzeczeni pochodzą z jednego klanu). Miejsce zawarcia ślubu jest dowolne. Konieczne jest jednak kilka artefaktów – przede wszystkim piasek oraz miecz. Ponadto potrzebna jest najlepiej długa nieokorowana drewniana belka oraz welon, który winien przykryć obydwoje małżonków.
Cały obrzęd składa się z czterech części. Pierwszą jest rozmowa celebransa z narzeczonymi, która ma ukazać, że obydwoje chcą z własnej woli przyjąć drugiego jako małżonka. Po upewnieniu się celebrans zaprasza narzeczonych do „domu miłości”. Po przejściu symbolicznego progu tego domu stają się małżonkami i jako takich wita ich w nim celebrans informując jakie są ich obowiązki względem siebie. Kolejnym elementem, jest „błogosławieństwo”. Poprzez kolejne symbole celebrans udziela błogosławieństw młodej parze, która po każdym fragmencie potwierdza, że przyjmuje wymienione łaski i obowiązki zarazem. Na zakończenie celebrans czyni świadkami małżeństwa wszystkich obecnych i nakłada obowiązek wspierania „Nowego Domu”, czyli nowego małżeństwa. Obrzęd kończy się „przyłożeniem pieczęci związku” poprzez pocałunek pary młodej.
Krok po kroku:
Część 1 (Narzeczeni)
1. Narzeczeni stają razem naprzeciw celebransa.
2. Pomiędzy narzeczonymi a celebransem powinien znajdować się nieokorowany drewniany pal o długości co najmniej 1,5 metra, symbolizujący próg.
(W przypadku braku drewnianego pala może być inny długi przedmiot – sznur, łańcuch, w najgorszym przypadku symboliczną rolę progu może spełnić narysowana na podłożu linia.)
3. Celebrans bada chęci zawarcia związku przez narzeczonych:
a) pytanie do narzeczonej: „imię narzeczonej, czy chcesz bez żadnego przymusu wziąć za męża stojącego u Twego boku imię narzeczonego ?”
b) narzeczona odpowiada „tak”, „nie”, „chcę” lub „nie chcę”.
c) pytanie do narzeczonego: „imię narzeczonego, czy chcesz bez żadnego przymusu wziąć za żonę stojącą u Twego boku imię narzeczonej ?”
d) narzeczony odpowiada: „tak”, „nie”, „chcę” lub „nie chcę”.
4. W przypadku gdy przynajmniej jedno z narzeczonych odpowie „nie”, lub „nie chcę”, celebrans mówi: „Taka jest wola ludzka. Idźcie i miłujcie się”. Na tym kończy się obrzęd a zawarcie związku małżeńskiego nie następuje.
5. Jeśli obydwoje narzeczeni wypowiadają słowa „tak” lub „chcę”, celebrans mówi: „Taka jest wola ludzka. Wejdźcie do domu miłości”.
Część 2 (Małżonkowie)
6. Po zaproszeniu celebransa, narzeczeni przechodzą równocześnie przez symboliczny próg (drewniany pal). Kiedy znajdą się po tej samej stronie „progu” co celebrans, następuje ich przemiana w małżeństwo.
7. Celebrans: „Witam was w Nowym Domu. Od wejścia do niego staliście się małżeństwem i winni jesteście sobie miłość, wierność i pokój. Dbajcie o siebie i słuchajcie się wzajemnie.”
Część 3 (Błogosławieństwo)
8. Małżonkowie siadają, zaś celebrans kładzie na ich kolana nagi miecz (rękojeścią na kolanach męża). Małżonkowie kładą na nim ręce, aby nie spadł (ostrożnie, żeby się nie pokaleczyć).
9. Celebrans: „Od dziś staliście się jednym mieczem o dwóch ostrzach. Jak on bądźcie nierozerwalni, silni jednością i razem zwalczajcie przeciwności losu”.
10. Małżonkowie: „Niech tak będzie”
11. Następnie celebrans nakrywa małżonków welonem (w wyjątkowych przypadkach może być jakiś inny duży fragment materiału, jednakże musi on przykryć co najmniej głowy i ramiona narzeczonych).
12. Celebrans: „Od dziś staliście się jednym domem, który ma być ostoją spokoju, jedności i intymności. Niech wasze małżeństwo będzie waszym schronieniem i miejscem bezustannych rozmów”
13. Małżonkowie: „Niech tak będzie”
14. Celebrans posypuje piaskiem powoli głowy narzeczonych okryte welonem (tu nie można zastosować odstępstwa – piasek jest koniecznym elementem zawarcia ślubu).
15. Celebrans: „Jak ten złoty piasek, dał oparcie Nollaig’owi i jego towarzyszom po wyjściu z morza, niech Wasze małżeństwo jest bezpieczne, opływa w bogactwo oraz liczne potomstwo”
16. Małżonkowie: „Niech tak będzie”.
Część 4 (Zakończenie)
17. Celebrans zdejmuje z młodej pary welon i odbiera miecz. Młoda para wstaje.
18. Celebrans: „Oto Nowy Dom klanu nazwa klanu, którego członkami będą małżonkowie”
(Jeśli oboje pochodzą z jednego klanu, pozostają w nim. Jeśli małżeństwo jest mieszane, żona staje się członkiem klanu męża.
Istnieje możliwość przejścia męża do klanu żony, jednak muszą uzyskać pierwej pisemną zgodę Ariana klanu męża i poinformować o tym celebransa przed obrzędami.)
19. Celebrans do wszystkich obecnych: „Wszyscy, którzy tu jesteście w chwili obecnej staliście się świadkami zawarcia ślubu między imię małżonki a imię małżonka. Do was należy wspieranie Nowego Domu w jedności i miłości.”
20. Celebrans do małżonków: „Przyłóżcie pieczęć na Waszym związku”.
21. Młoda para całuje się.
Offline